ยาวนิด..อ่านเหอะ เรื่องนี้เคยอ่านมั้ย...

ยาวนิด..อ่านเหอะ เรื่องนี้เคยอ่านมั้ย เคยอ่านมานานมากแล้วแต่ก็ยังให้ข้อคิดสำหรับมนุษย์เราทุกคน ที่เป็นสัจธรรมของชีวิต ไม่มีใครรู้ล่วงหน้าหรอกว่า พรุ่งนี้เราตื่นขึ้นมาจะยังคงมีชีวิตอยู่หรือเปล่า? ทำอะไรก็ได้ที่เราอยากทำ เมื่อเรามีกำลังทรัพย์และปัจจัยที่ทำได้โดยไม่เดือดร้อน อย่ารอวันพิเศษ ซึ่งอาจจะไม่มีให้เราในอนาคต........

ชอบบทความนี้จัง..อ่านแล้วทำให้คิดถึงเพื่อนหลายคน ที่พอจะมีเงินมีมรดกแต่ ขี้เหนียวจนน่ารำคาญ ยอมลำบาก ประหยัดไม่ใช้เงินเพื่อเก็บเงินและสมบัติเอาไว้ให้คนในครอบครัวใช้ยามเขาได้จากไปแล้ว .....

"อย่ารอวันพิเศษ"

ผมเคยอ่านบทความหนึ่ง กล่าวถึงสามีที่เพิ่งเสร็จจากการจัดงานศพของภรรยาที่ตายจากไป เมื่อเขากลับเข้าบ้าน เขาได้เปิดตู้เสื้อผ้าของภรรยาเพื่อจับเก็บข้าวของลงกล่อง ในระหว่างเอาเสื้อผ้าและของใช้ออกจากตู้ เขาก็พบเสื้อ ผ้าเช็ดหน้า กระเป๋า เข็มขัด ซึ่งเป็นของแบรนด์เนมที่ภรรยาซื้อมาแต่ยังไม่เคยใช้เลยหลายชิ้น

เขาเคยถามภรรยาหลายครั้งว่าทำไมซื้อมาแล้วถึงไม่เอามาใช้

ภรรยาเขาตอบว่า "เอาไว้ใช้ในวันพิเศษ"

แต่แล้วภรรยาก็มาตายจากไปก่อนที่วันพิเศษของภรรยาจะมาถึง ซึ่งก็ไม่รู้ว่าวันพิเศษนั้นคือวันไหนแน่ ข้าวของราคาแพงที่ไปขวนขวายหาเงินซื้อมาก็ไม่ได้ใช้แม้สักครั้ง เพราะมัวแต่รอวันพิเศษนั่นเอง

หลังจากอ่านบทความนี้แล้ว ผมก็นึกถึงคนรู้จักและเพื่อนฝูงที่ผมเคยไปเที่ยวบ้าน ซึ่งมีหลายคนได้ตายจากไปแล้วเช่นกัน แต่ละบ้านซื้อของดีๆ ราคาแพง มาเก็บไว้เพื่อใช้ในวันพิเศษ บางอย่างก็เป็นของขวัญที่พรรคพวกให้มา เช่น เหล้าราคาแพงหลากหลายยี่ห้อก็เอาตั้งไว้ในตู้โชว์ เมื่อถามว่าทำไมไม่เปิดกิน เขาก็จะตอบว่า ไว้เปิดฉลองในวันพิเศษ

ในต่างจังหวัดหลายบ้านที่ผมเห็น จาน ชาม ช้อน แก้วน้ำ ผ้าไหม เสื้อผ้าดีๆ ก็เอายัดเก็บไว้ในตู้ ไม่ยอมเอามาใช้ แล้วใส่เสื้อผ้าเก่าๆปะแล้วปะอีก จานชามบิ่นๆ ก็ยังใช้อยู่ไม่ยอมทิ้ง พอถามว่าทำไมของใหม่ๆในตู้ถึงไม่เอามาใช้ เขาตอบว่า ไว้จะเอาออกมาใช้ในวันพิเศษ

ผมมีเพื่อนอยู่คนหนึ่งที่สนิทกันมาก เขามีฐานะค่อนข้างดี เวลาไปบ้านเพื่อนก็จะเห็นเหล้าราคาแพงโชว์อยู่ในตู้หลายขวด จานชามเนื้อดีก็วางเป็นชุดในตู้โชว์ เพื่อนผมคนนี้เป็นคนขยัน ทำงานหาเงินแทบจะไม่เคยไปไหน เวลาไปนั่งสังสรรค์กันก็จะบอกว่าอยากจะไปกินที่ร้านนั้น อยากจะไปกินอาหารชนิดนี้ ต้องหาโอกาสดีๆ ไปกินให้ได้ แต่ติดตรงราคาอาหารค่อนข้างแพง คงต้องรอโอกาสพิเศษไปกินสักครั้ง บางครั้งก็พูดถึงสถานที่เที่ยวที่เขาอยากไป ผมก็บอกให้หยุดงานสักอาทิตย์แล้วไปเที่ยวสิ เขาบอกว่าไปหลายวันก็เสียดายเงิน ไว้จะพาครอบครัวไปพักผ่อนในวันพิเศษดีกว่า

จนกระทั่งวันหนึ่ง ผมและเพื่อนๆ รวมทั้งเขามาเจอกัน ก็เลยชวนกันไปนั่งกินที่ร้านอาหารอีสานแห่งหนึ่ง แต่นั่งกันไม่นาน ประมาณห้าโมงเย็นกว่าๆ ก็แยกย้ายกันกลับบ้าน ซึ่งทุกคนก็ดื่มเพียงนิดหน่อย จากกันในสภาพปกติดีทุกอย่าง

ค่ำนั้น ภรรยาเขาโทรมาหาผมบอกว่าเพื่อนผมคนนี้เสียชีวิตแล้ว หลังจากแยกกับพวกผมแล้วกลับไปถึงบ้าน เขาก็นอนพักบนโซฟาหลับไป เมื่อภรรยาเขาไปปลุกให้กินข้าวมื้อเย็นก็ปรากฎว่าเขาตายแล้ว เนื่องจากหัวใจล้มเหลวอย่างฉับพลัน

พวกผมไปงานศพของเขาและร่วมฌาปนกิจศพเขาเป็นที่เรียบร้อย ตอนอยู่ในงานศพผมยังคิดถึงเขาในเรื่องกินเรื่องเที่ยวที่เขาอยากกินและอยากไป แต่ก็ไม่มีโอกาสนั้นแล้วเพราะมัวแต่รอวันพิเศษ

หลังจากเสร็จงานศพผมก็ไม่ได้ไปบ้านเขาอีกเลย จนเมื่อสามปีที่ผ่านมา ผมผ่านไปทางบ้านเขาก็เลยแวะไปเยี่ยมภรรยาและลูกของเพื่อนผมคนนี้ พบว่าภรรยาเขามีสามีใหม่แล้ว เมื่อมองดูในตู้โชว์ก็เห็นว่าเหล้าราคาแพงไม่เหลือเลยสักขวด จานชามเนื้อดีก็เอาออกมาใช้หมดแล้ว บนหลังตู้โชว์มีรูปที่ภรรยากับสามีใหม่ไปเที่ยวในสถานที่ต่างๆ ใส่กรอบตั้งโชว์ไว้ ส่วนลูกๆ ของเขาไปอยู่กับพ่อแม่เขาที่ต่างจังหวัด

ของทุกอย่างที่เขาเคยรอวันพิเศษแล้วจะนำมาใช้นั้น บัดนี้สามีใหม่ของภรรยาได้นำมาใช้จนหมดสิ้น เพราะวันพิเศษของสามีใหม่มาถึงแล้ว เข้ามาอยู่ในบ้านของเพื่อนโดยไม่ต้องเสียเงินสร้าง กินเหล้าราคาแพงที่เคยเก็บไว้อย่างดี เอาจานเนื้อดีที่เก็บไว้ออกมาใส่กับแกล้มดีๆที่ใช้เงินที่เพื่อนทิ้งไว้ไปซื้อมากิน เมื่อเมาได้ที่ก็จูงเมียเพื่อนขึ้นห้องไปนอน วันหยุดก็เอาเงินเพื่อนไปเที่ยวในสถานที่ที่เพื่อนผมเคยอยากไป แต่ไม่ได้ไป

เช่นเดียวกับบทความที่ผมอ่านเจอในข้างต้น หากสามีคนที่ภรรยาตายไปนั้นมีภรรยาใหม่ ของแบรนด์เนมที่ภรรยาคนเก่าขวนขวายหาเงินซื้อมาเก็บไว้เพื่อใช้ในวันพิเศษ ก็จะถูกใช้โดยคนอื่นในทันที โดยที่ภรรยาใหม่ไม่ต้องรอวันพิเศษอะไรเลย

ฉะนั้น จงอย่ารอวันพิเศษ เพราะวันพิเศษคือทุกวันที่คุณตื่นมาแล้วยังหายใจ ยังเดินได้ มีชีวิตอย่างปกติ จงใช้โอกาสนี้ทำในสิ่งที่อยากทำ กินในสิ่งที่อยากกิน เที่ยวในสถานที่ที่อยากไป เพราะวันพิเศษได้มาถึงแล้ว จงรีบใช้วันพิเศษนี้ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้ใช้ เพราะความเจ็บความตายมาขวางกั้น

แต่ก็อย่ากินอย่าใช้จนหมดเนื้อหมดตัว เพราะวันพิเศษของเราคือทุกวันที่เรามีชีวิตอยู่ จำเป็นจะต้องใช้จ่ายในวันพิเศษนี้ไปตลอดชีวิต เมื่อถึงคราวสิ้นลมหายใจเมื่อไร วิญญาณเราก็จะมีความสุข เพราะอย่างน้อยเราก็ได้ใช้วันพิเศษนี้ไปแล้วโดยไม่ต้องรอ…