อาหารใจยามเช้า

**อาหารใจยามเช้า**

“คนมีธรรมะ !”

คนมีธรรมะหรือคนเข้าถึงธรรม ไม่ใช่หมายถึงคนอ่านพระไตรปิฎกมาก เข้าวัดทุกวัน ขวนขวายไปปฏิบัติธรรมที่โน้นที่นี่ หรือรู้ธรรมะข้อนั้นข้อนี้

แต่หมายถึงคนมีสติ (รู้ตัวว่าทำอะไร, มีสมาธิ) มีปัญญา (รอบรู้ในอริยสัจ) มีเมตตา (ไม่โกรธ, ไม่ด่าว่าผู้อื่น) มีกรุณา (ช่วยเหลือ, เห็นใจผู้อื่น) มีมุทิตา (ไม่ริษยา, อาฆาตผู้อื่น) มีอุเบกขา (ไม่เห็นแก่ตัว) และมีหิริ (ละอายใจเมื่อทำบาป) มีโอตตัปปะ (กลัวบาป)

ธรรมะ หากรู้มากแต่ไม่ปฏิบัติหรือปฏิบัติไม่ถูกวิธี ก็ไม่มีประโยชน์ สู้ไม่ต้องรู้มาก รู้และปฏิบัติเพียงเท่านี้ยังประเสริฐกว่า.

มหาวีโร ภิกขุกาญจน์.