"เฉพาะชื่อของคนหนึ่งชื่อ ราคาแปดพันล้าน"

"เฉพาะชื่อของคนหนึ่งชื่อ ราคาแปดพันล้าน"

สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง ประเทศเยอรมันมีบริษัททรัสท์เล็กๆ แห่งหนึ่งชื่อ บ.บาบีนา รับดูแลของมีค่าของลูกค้าโดยเฉพาะ

พอสงครามปะทุ ลูกค้าทยอยเบิกของมีค่าของตัวเองแล้วรีบหนีไปที่อื่นกัน

ส่วนเจ้าของบริษัทรวบรวมทรัพย์สินของตนแล้วก็หนีสงครามไปที่อื่น เหลือแต่พนักงานที่ชื่อ "เซีย" ยังอยู่เพื่อเคลียของฝากที่ลูกค้าที่ยังไม่เบิกไป

ระเบิดเริ่มถล่มลงมาบริเวณรอบๆบริษัท แต่เธอยังคงนั่งเช็คบัญชีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แล้วพบว่ามีลูกค้าชื่อไลเกอร์ยังไม่ได้มาเบิกทับทิมของตนเองซึ่งมีราคาห้าพันล้านมาร์ค

เซียเก็บเอกสารและสิ่งของที่ลูกค้าฝากไว้เก็บใส่กล่องแล้วก็ออกจากบริษัท หลังจากนั้นไม่กี่วันบริษัทบาบีนาถูกระเบิดถล่มเรียบเป็นน่ากอง

เซียเองก็เหมือนชาวบ้าน

ต้องหนีสงครามไปทุกระหนแห่ง แต่สิ่งที่เซียต้องพกติดตัวตลอดก็คือเอกสารและทับทิมของลูกค้าที่ฝากไว้

เธอเองยังคงคิดว่า เธอคือพนักงานของบริษัทบาบีน่า จะรอให้สงครามสงบแล้ว จะนำเอกสารและทับทิมคืนให้กับบริษัท

หลังจากสงครามสงบ เธอและลูกสามคนกลับมาที่เบอร์ลิน แต่เจ้าของบริษัททรัสท์ได้เสียชีวิตในระหว่างสงคราม บริษัทก็ไม่เหลืออยู่โดยปริยาย

แต่เซียยังคงเก็บรักษาทับทิมของลูกค้าเอาไว้

แม้ลูกค้าจะยังไม่มารับไป เธอรักษาความซื่อสัตย์ของบริษัทเอาไว้

หลายปีผ่านไปเซียใช้ชีวิตลำบากมากกับลูกสามคน

ในความเป็นจริง บริษัทไลเกอร์ไม่เหลืออยู่แล้วในระหว่างสงคราม ทับทิมที่มีค่ามหาศาลนั้น

เจ้าของก็ไม่รู้อยู่ที่ไหนแล้ว เซียสามารถนำทับทิมที่มีค่ามหาศาลนี้ไปขาย

แล้วใช้ชีวิตอย่างสุขสมบูรณ์ได้โดยไม่มีใครรู้เรื่องนี้เลย

แต่เธอไม่ได้คิดเรื่องนี้เลย เธอคิดอย่างเดียว

มัน คือ หน้าที่ของเธอ จะไม่ทำในสิ่งที่ไม่ควร

ในปี 1978 รัฐบาลต้องการสร้างภิพิทธพันธ์สงครามโลกครั้งที่สอง เซียได้นำเอกสารและทับทิมออกมามอบให้

ทางรัฐบาลพยายามทุกวิถีทางหาญาติของไลเกอร์จนพบหลานชื่อโดล และได้ตอบรับจะแบ่งให้ครึ่งหนึ่งหลังจากขายทับทิมได้ เซียปฏิเสธจะขอรับแต่ค่าแรงที่ดูแลรักษาเอกสารและทับทิมนี้ก็พอ

หลังจากเรื่องนี้ถูกตีพิมพ์เป็นข่าวออกไป ผู้คนสะเทือนใจกับความซื่อสัตย์นี้เป็นอย่างมาก

มีคนให้เสนอเธอเป็นที่ปรึกษาของหอการค้า เธอปฏิเสธว่าด้วยอายุมากแล้ว

ต่อมามีบริษัท ทรัสท์ใหญ่หลายบริษัท

ขอให้เธอดำรงตำแหน่งประธานกิตติมศักดิ์ เธอปฏิเสธหมด

ไม่นานนัก เธอก็ถึงแก่กรรม

หลายบริษัทมาหาลูกชายเซียชื่อคลิสขอซื้อสิทธิ์"เซีย"มาเป็นชื่อบริษัทของตน

คลิสจึงใช้วิธีประมูล สุดท้ายบริษัทเพลโตประมูลได้ด้วยราคาแปดพันล้านมาร์ค

หลายคนไม่เข้าใจทำไมต้องใช้เงินมหาศาลเช่นนี้เพื่อแลกซื้อกับแค่ชื่อเดียว

ประธานบริษัทเพลโต

"เซีย"ไม่ใช่แค่ชื่อคนคนหนึ่งแล้ว มันหมายถึงจิตวิญญานแห่งความซื่อสัตย์และสัจจะของผู้ประกอบการ

มันคุ้มมากสำหรับการใช้เงินแปดพันล้านมาแลกซื้อชื่อนี้

ไม่นานนักบริษัทเพลโตเปลี่ยนชื่อเป็นบริษัทเซียทรัสท์ ทำให้ยอดทางธุรกิจเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว

ความซื่อสัตย์และสัจจะ

เดิมทีแล้วมันมีคุณค่าของมันอยู่ในตัวอยู่แล้ว

เวลาคุณมีความศรัทธากับมันจนเป็นหน้าที่ของคุณ คุณก็จะได้ใจและความเชื่อถือกับผู้คน ในที่สุด

เงินทองจะไหลมาเทมา