อ่านให้เข้าใจ แล้วคุณจะไม่อิจฉาใครอีก!

อ่านให้เข้าใจ แล้วคุณจะไม่อิจฉาใครอีก!

มนุษย์เกิดมาไม่ว่าจะมากมีดีจน ที่สังคมเขาแบ่งชั้นวรรณะด้วยทรัพย์สินเงินทอง และชาติกำเนิด แต่สัจธรรมที่แท้จริงของมนุษย์คือความสุข ไม่มีใครในสังคมจะวัดได้นอกจากตัวเราเอง มองให้กว้างในชีวิตแต่ละคน หนีไม่พ้น เกิด แก่ เจ็บ ตาย. ตายไปแล้วสิ่งที่เราสร้างไว้ในช่วงชีวิตที่มีชีวิตอยู่ก็นำติดตัวไปไม่ได้ สังคมที่เรารู้จัก จะคิดอย่างไรกับเราเมื่อตายไปแล้ว ก็ไม่สามารถรับรู้ได้ รู้อย่างเดียวทำวันนี้ให้ดีที่สุด เพราะไม่รู้พรุ่งนี้เราจะได้ตื่นขึ้นมาอีกหรือไม่ เกิดเป็นมนุษย์ไม่มีใครในโลกที่สมบูรณ์แบบ จินตนาการเองทั้งนั้น

จำไว้ว่า..

“สิ่งที่เราเห็นเป็นเพียง 10 เปอร์เซ็นต์ ของสิ่งที่เป็นอยู่”

การที่คนเราอิจฉาก็เพราะคิดว่าสิ่งดีๆ ที่เราเห็นในชีวิตคนอื่นนั้น คือ สิ่งที่เป็นอยู่ทั้งหมด

แต่ความคิดนี้ผิดมหันต์ เพราะด้านที่อัปลักษณ์ มืดมน และทุกข์ระทมที่สุดของมนุษย์คนหนึ่ง ก็คือด้านที่เราไม่เคยรับรู้นั่นเอง

เราอาจอิจฉาชีวิตที่ดูสมบูรณ์แบบของไทเกอร์ วู้ดส์ แต่ใครจะรู้ครับว่าจริงๆ แล้ว เขาเป็นหนุ่มติดเซ็กซ์ ที่ไม่สามารถควบคุมพลังความลุ่มหลงของตัวเองไว้ได้

เราอาจอิจฉา สตีฟ จ็อบส์ ที่เขาประสบความสำเร็จระดับโลก แต่การทำงานหามรุ่งหามค่ำของเขาก็ต้องแลกมาด้วยโรคมะเร็งตับอ่อนที่ทำให้เขาต้องทุกข์ทรมานแสนสาหัส และคร่าชีวิตเขาไปตั้งแต่อายุ 56 ปี

เราอาจอิจฉาความดังของ บริทนีย์ สเปียร์ส แต่ผมเคยดูเทปสัมภาษณ์ ที่เธอนั่งร้องไห้ตาบวมแล้วบอกว่า “ถ้าขอพรได้ข้อหนึ่ง ฉันขอเป็นคนธรรมดา”

แม้แต่นักเขียนระดับโลกอย่าง เออร์เนสต์ เฮมิงเวย์ ก็มีปัญหาส่วนตัวที่สุดท้ายแล้ว ทำให้เขาตัดสินใจยิงตัวตายอย่างน่าอนาถ ดูเหมือนว่ารางวัลโนเบลอันทรงเกียรติที่เขาได้มาจะไม่ได้ช่วยชีวิตเขาเอาไว้จากความทุกข์ระทมเลยแม้แต่น้อย

ตั้งแต่ไมเคิล แจ๊คสัน ยันวิทนีย์ ฮิวสตัน ไม่มีมนุษย์คนใดหรอกครับที่จะมีแต่ความสุข คนทุกคนมีความทุกข์เป็นสมบัติส่วนตัวกันทั้งนั้น และคนส่วนใหญ่ก็มักจะเก็บความทุกข์นั้นไว้ใน

“เซฟจิตใจ” ไม่ยอมเปิดเผยให้ใครรู้

สิ่งที่คุณเห็นในชีวิตของคนที่คุณอิจฉานั้น เป็นแค่ห่อของขวัญ แต่ข้างในห่อสวยนั้นไม่มีใครรู้ได้เลยว่า...

มีสิ่งใดถูกซุกซ่อนเอาไว้บ้าง ไม่ว่าจะเป็นความทุกข์ระทม

ความเหนื่อยล้า ความเบื่อหน่าย หรือแม้แต่ความอิจฉาเอง!

ฉะนั้น อย่าปล่อยให้ภาพลวงตา จากความสุขในชีวิตคนอื่น มาขโมยความสุขที่แท้จริงไปจากชีวิตของเราเลย

ลองเรียนรู้ที่จะรักใน “สิ่งที่มี” และหมั่นสร้าง “ชีวิตที่ดี”

จากสิ่งที่มีอยู่แล้วรอบตัวเราดีกว่า...